Eindelijk is het zo ver, na vele teasers is het doek gevallen en is de Enzo opvolger onthuld op de Salon van Genève. Zijn roepnaam: LaFerrari. Wat staat voor dé uitmuntendheid van het merk.
De nieuwste Ferrari is gericht op Ferrari verzamelaars, want zoals jullie wellicht wel weten is enkel een zak met geld niet genoeg om één van deze 499 exemplaren te kopen. Aan welke voorwaarden je precies moet voldoen weten we niet, maar dat je als klant staat genoteerd van Ferrari is er één van. Aangezien de LaFerrari het nieuwe vlaggenschip wordt van Ferrari zal hij propvol met high-tech technologieën zitten, die in de toekomst hun weg terug zullen vinden in de rest van Ferrari’s modellenaanbod.
Het ontwerp
Het exterieur was een van de eerste uitdagingen voor het desingteam van Ferrari. Vanaf het begin was het doel om een ideale gewichtsverdeling te bereiken met 41% van het gewicht voor en 59% achter. Daarnaast moest de overhang voor en achter zo kort mogelijk worden ondanks al de extra componenten voor het HY-KERS systeem (waarover later meer). Daarom moest de grootste gewichtsmassa tussen de twee wielassen komen te liggen en zo laag mogelijk, voor een zo laag mogelijk zwaartepunt.
De bestuurderscabine is een belangrijk element qua veiligheid, gewichtsbesparing en gewichtsverdeling. Om te beginnen staat de bestuurdersstoel vast en moet je net als in de Formule 1 (F1) je stoeltje aan laten meten. De pedalen en het stuur zijn dan weer wel instelbaar. En ondanks dat het een tweezitter is zeggen ze bij Ferrari dat de bestuurderspositie is gebaseerd op die van een F1 auto. Fernando Alonso en Felipe Massa zijn zelfs van het begin tot het eind betrokken bij dit project.
Het chassis van de LaFerrari bestaat uit maar liefst vier verschillende soorten carbon en zijn op dezelfde manier met de hand gelamineerd zoals dat van de F1 auto’s. Om zo goed mogelijk gebruik te maken van dit product zijn er meerdere componenten uit één stuk vervaardigd. Zo zijn bijvoorbeeld de stoelen en plaats accu-compartiment in het chassis geïntegreerd.
Interieur
Het interieur is simpel en strak gehouden, met de belangrijkste knoppen op het stuur. Dit stuur is opmerkelijk verandert, met zijn vierkante uiterlijk en langere schakelflippers achter het stuur. Die schakelflippers zijn volgens Ferrari ook ergonomischer geplaatst, een opmerkelijke woordkeus vonden wij voor zo’n sportieve sportwagen.
{gallery}galleries/Shows/2013-Geneve-Motor-Show/Ferrari/LaFerrari/Interior/{/gallery}
Aerodynamica
Actieve aerodynamica speelde een belangrijke rol bij de ontwikkeling van deze auto, omdat zij een compleet aanpasbare configuratie mogelijk maken, wat bijdraagt aan het maken van de meest uitmuntende Ferrari.
Ferrari zou Ferrari niet zijn als ze naar perfectie streven, ook op het gebied van aerodynamica. Doordat ze gebruik hebben gemaakt van Computational fluid dynamics (CFD, wat een computeranimatie is van de aerodynamica) en dit geperfectioneerd hebben in de F1 windtunnel.
De actieve aerodynamica bestaat uit een diffusers en luchtgeleidingsvinnen aan de onderkant en diffuser en spoiler aan de achterkant, die downforce genereren zonder extra negatieve lucht weerstand te generen. Deze componenten worden automatisch aangestuurd door de auto aan de hand van verschillende sensoren in en rond de auto.
Motor & aandrijving
Waar velen flapperende oren van krijgen zijn vermogensspecificaties, die bij deze LaFerrari een geheel nieuwe definitie hebben gekregen. Want naast het vermogen van de 6262 cc (6.2-liter) V12-motor heeft deze Ferrari twee elektromotoren aan boord. De V12 produceert maar liefst 800 PK en gecombineerd met de 163 pk (12 Kw) van de elektromotoren kan hij wel 963 pk leveren. Door deze elektromotoren aan de V12 te koppelen wordt de brandstofmotor gedeeltelijk ontlast bij het optrekken, waardoor hij (simpel gezegd) erg snel zijn toeren oppakt en het maximum aantal toeren is gestegen tot een verbluffende 9,250 toeren per minuut (tpm.) en een koppel van ‘meer dan’ 900 Nm, volgens Ferrari. Dankzij al deze state-of-the-art technologieën sprint hij in minder dan 3 seconden van 0 naar 100 km/h, 0-200 km/h onder de 7 seconden en haalt hij een rondetijd van slechts 1 minuut 20 op het circuit van Fiorano. Wat 5 seconden sneller is dan de Enzo en 3 seconden van de tijd van de F12Berlinetta af haalt.
De elektromotoren zijn in samenwerking met Magneti Marrelli gemaakt en de accucellen komen rechtstreeks uit de fabriek van Scuderia Ferrari (Formule 1 afdeling), waar ook he Kinetic Energy Recovery System (KERS) van de nieuwe F138 F1 auto worden gemaakt. Door gebruik te maken van hun eigen expertise hebben ze het accu-pack van de LaFerrari zo compact en licht mogelijk kunnen houden, met een gewicht van maar 60 kilogram en toch de hoogste energiedichtheid in zijn soort voor deze manier van toepassing. Om het zwaartepunt zo laag mogelijk te houden is dit accu-pack uiteraard zo laag mogelijk geplaats en is het op de vloer van het chassis geplaatst.
De accu’s worden op verschillende manieren opgeladen; tijdens het remmen, zoals ook in de F1, waar deze technologie KERS wordt genoemd (zelfs bij hard remmen met ABS), maar de accu’s worden ook opgeladen wanneer de V12 meer koppel produceert als nodig is, zoals in bochten. Waardoor de overbodige energie niet naar de wielen over wordt gebracht, maar opgeslagen wordt in de accu’s.
De elektromotoren zijn daarnaast aan de F1 achtige zeventraps versnellingsbak met dubbele koppeling gekoppeld, voor het bereiken van de ideale gewichtsverdeling, maar ook om een zo direct mogelijke vermogensafgifte te geven aan de wielen en vice versa bij het herladen door de vrijkomende remenergie.
Door al die inspanningen van Ferrari om deze LaFerrari zo efficiënt mogelijk te maken hebben ze een CO2-uitstoot van slechts 330 g/km weten te realiseren (de F12Berlinette produceert bijvoorbeeld 350 g/km).
{youtube}tRBwf_L2_Ns{/youtube}
Exterieur
De designers hebben voor dit ontwerp nauw samen gewerkt met de engineers, zodat er een sterke link zou zijn tussen vorm en functie om de auto zo snel mogelijk te maken, maar wel met echte Ferrari elementen. Als resultaat zie je een voor Ferrari sterk geïnnoveerd ontwerp, wat heel wat nieuwe lijnen kent die we niet op andere huidige modellen terugvinden. Zoals de Enzo ook een revolutionair ontwerp was voor Ferrari en erg tegenstrijdig leek met zijn scherp lijnen en hoeken vergeleken met de overige ronder gevormde Ferrari’s.
De voorkant wordt gekenmerkt door een scherpe naar beneden wijzende neus en een lage motorkap, die de gespierde wielkasten extra benadrukt, wat een knipoog is naar de erg uitbundig gevormde eind jaren 60 prototypes van het merk. De zijkant heeft zeer diepe luchtinlaten, die de deur een zeer bijzondere vorm geven, met als functie de grote motor van verse lucht te voorzien. Om de luchtstroom langs de auto niet abrupt te remmen door deze grote gaten zijn er aan beide kanten van de auto net boven de wielkasten kanalen gemaakt om de luchtdoorstroom te bevorderen.
Van de achterkant spat de sportiviteit af, waardoor je in één opslag direct ziet dat je met een serieuze supercar te maken hebt. Ook hier zien we een geheel vernieuwd ontwerp met actieve flaps in de diffuser en een bijzondere, haast zwevend ogende bumper. Maar hij is duidelijk als een echte Ferrari te herkennen aan zijn gecentraliseerde F1 achtige mistlamp, die we ook kennen van de F12Berlinetta en de ronde LED-achterlampen.{gallery}galleries/Shows/2013-Geneve-Motor-Show/Ferrari/LaFerrari/{/gallery}